I'm in Japan now ... in a lovely hometown of my BF, Kyoto.
สวัสดีค่า ตอนนี้ใหม่อยู่ที่ เ กี ย ว โ ต แล้วค่ะ โชคดีมากกกก ที่หอมีเน็ตให้เล่นเสร็จสรรพเลย (ฟรีด้วย) เน็ตซุปเปอร์ไฮสปีดแบบนี้ไม่ต้องห่วงว่าจะไม่ได้อัพไดแล้วล่ะ (ยกเว้นจะยุ่งงงง จริงๆ)แอบไปดูที่ไดเมย์มา ใหม่เลยกะว่า ไม่อัพย้อนหลังแล้วล่ะ ครั้งนี้หายไปนานจริงๆ นะ สิบวันได้มั๊ง ดูได้ที่ ไดเมย์ http://meydays.diaryclub.com/ นะคะ ง่ายๆ อย่างงี้เลย เมื่อคืน น้ำหวานทวงมา บอกว่าอัพไดได้แล้ว 55++ ใหม่เลยได้ฤกษ์เลิกดองเค็มซะที
เดินทางด้วย TG672 BKK-KIX (สนามบินคันไซ) ก็... ไม่ได้นอนเลย งีบไปหน่อยเดียว เพราะว่าคนข้างๆ ดันนอนกรน - -" จริงๆ เค้าก็ไม่ได้กรนดังหรอก แต่เรานอนหลับไม่สนิทอยู่แล้วไง มันเลยแบบว่าเหมือนจะนอนไม่หลับ แถมยังไม่ได้นั่งข้างๆ เพื่อนอีก จะนอนก็ไม่กล้า กลัวหัวจะโยกเยกไปมารบกวนเค้า
ถึงสนามบินคันไซ เกือบแปดโมง เครื่องดีเลย์ค่ะ พอไปถึงเทรุก็รออยู่แล้ว ^^" คิดถึงจัง
วันนี้เทรุขับรถมารับ (ใจดีจัง) เพราะข้าวของใหม่ก็เยอะด้วย แล้วก็ยังมีเพื่อนๆ ที่นัดเจอกันที่สนามบินด้วย เป็นเพื่อนคนไทยที่ไป flight เดียวกันสองคน คือ เ ชี ย ร์ (จุฬา) แล้วก็ นั ท (เกษตร) แล้วยังมี M a r c u s เพื่อนสิงคโปร์ที่มาถึงสนามบินเวลาไล่เลี่ยกัน รถคันนิดเดียว คนห้าคน รวมกระเป๋าใบเขื่องๆ อีก... - -"
first time to see you drive :)
เนื่องจากเทรุไม่ค่อยได้ขับรถ เลยเกิดการผิดพลาดนิดหน่อย เทรุลงจากทางด่วนแล้วมาขับทางธรรมดา รถก็ติดนิดหน่อยขับได้ช้าๆ จากโอซากากว่าจะถึงเกียวโตก็เกือบๆ สองชั่วโมง
ขอบคุณมากกกก เลยนะ ถ้าใหม่ต้องหิ้วกระเป๋าแสนหนักกับข้าวของพะรุงพังรังขึ้นรถไฟล่ะก็... มีหวังร้องไห้กลับบ้านตั้งแต่วันแรกเลยแหงๆ พอไปถึงเกียวโต ภารกิจแรกก็คือ พ า ใ ห ม่ ไ ป ถ่ า ย รู ป (เอาไว้ติดบัตร alien ค่ะ ใหม่ลืมเอามาด้วย) ร้านถ่ายรูปนี่แบบว่า... สะดวกมากกก มันเหมือนถ่ายรูปสติกเกอร์เลยอ่ะ เดินเข้าไป โฟกัส แล้วก็ถ่าย สามสิบวินาทีก็ได้รูปแล้ว มัวแต่ตื่นเต้น เลยลืมถ่ายรูป - -"
หน้าไม่อายเนอะ หน้าไม่ล้าง แล้วยังมาถ่ายรูปอีก
แล้วก็ไปกินข้าวกัน หิวใส้กิ่วแล้ว ก็แอร์ฯ ปลุกกินข้าวตอนเช้ามากกก เพิ่งแหกขี้ตามาเลย ใหม่เลยกินไปนิดเดียว เกือบๆ เที่ยงแล้ว หิวซ่กเลย มื๊อแรก ก็ซูชิเลย เทรุพาไปกิน ซู ชิ บ น ส า ย พ า น
อันนี้หน้าหอยอะไรซักอย่างที่ไม่เคยกินเลย อร่อยดี
เบ็ดเสร็จใหม่กับเทรุกินซูชิรวมกันไป 13 จาน จานละ 105 เยน... ก็ประมาณพันห้าร้อยเยน (สี่ร้อยห้าสิบบาท) แอบเขินเพราะเพื่อนๆ ทานกันน้อยมาก (สงสัยจะคิดถึงบ้าน 55++) ขนาดเชียร์กับมาร์คัสซึ่งเป็นผู้ชาย ยังกินไปแค่ห้าจานเอง ไม่พอ ใหม่ยังตบท้ายด้วยของหวาน ส ต อ ร์ เ บ อ ร์ รี่ ค รี ม ส ด ^^
หน้านี้ ไม่ใช่หน้าสตรอเบอร์รี่ ก็เลยไม่มีแบบสด แต่นี่ก็อร่อยดีค่ะ (คนอื่นไม่กินของหวานเลย)
เกียวโตเป็นเมืองเล็กๆ ที่น่ารักและไม่วุ่นวาย รถไฟก็มีไม่กี่สาย แต่ใหม่คิดว่าดีแล้ว เพราะว่าใหม่ไม่ชอบความวุ่นวายเท่าไหร่ รถไฟหลายๆ สายก็อาจจะทำให้หลงได้ 55++ อากาศช่วงนี้ก็กำลังดีเลย เหมือนหน้าหนาวที่บ้านอ่ะ นานแล้วที่ไม่ได้รู้สึกถึงอากาศเย็นๆ แบบนี้ เทรุบอกว่า พอหน้าหนาว มันจะหนาวววว กว่านี้เยอะเลยใหม่ว่า คงเป็นเพราะเทรุก็อยู่ด้วย ใหม่เลยไม่ได้รู้สึกเครียดอะไร ไม่ค่อยรู้สึกเท่าไหร่ว่าตอนนี้อยู่ต่างประเทศนะ แต่คนอื่นๆ คงเริ่มเครียดๆ กันแล้วล่ะ แต่วันนี้เดี๋ยวใหม่ก็คงเครียดบ้างล่ะ เพราะว่าเทรุกลับไปทำงานแล้ว วันนี้ ช่วยตัวเอง - -"
ออกจากร้านซูชิ ก็ตรงไปหอเลย น้องชายเทรุต้องการใช้รถ ต้องเอารถไปคืนก่อนบ่ายสอง เทรุก็ทิ้งใหม่ไว้ให้จัดการทุกอย่างต่อเลย จากตรงนี้ สี่สหาย ก็มี ใหม่ เชียร์ นัท แล้วก็ Marcus ก็ต้องลุยกันเอง
พอมาถึงหอ... ก็จัดการ check in ห้องใหม่ก็ใช้ได้เลย เป็นห้องเดี่ยวที่ไม่ด้เล็กมากมายอย่างที่กลัวไว้ตอนแรก มีทุกอย่างครบถ้วน เตียงตู้ ห้องน้ำ ตู้เย็น แล้วก็มี internet ให้ใช้ด้วย ^^ ตรงนี้ จ่ายค่ามัดจำอะไรๆ ไปหมื่นเยนได้ แล้วก็ขึ้นห้องไปจัดของ
m y r o o m (before)
น่าเสียดายที่ห้องใหม่ก็อยู่ติดกับฝั่งรางรถไฟพอดีเลย ได้ยินเสียงก๋องแก๋งๆๆๆ ทั้งวัน
พอบ่ายสามครึ่ง มี orientation ของที่หอ เค้าก็แจ้งกฏต่างๆ ที่เราจะต้องปฏิบัติตาม แล้วก็ให้ถุงขยะมา พร้อมกับแจกเครื่องนอน สักพักเทรุก็กลับมา มาช่วยต่อโมเด็มให้ใหม่เล่นเน็ต แล้วก็เช็คว่าเราขาดอะไรไปบ้าง วันนี้ ตอนเย็นใหม่มีนัดกับ Shuying เพื่อนสิงคโปร์อีกคน (เคยเจอกันแล้วตอนที่ใหม่ไปสิงคโปร์) Shuying อยู่อีกหอนึงที่ไกลกว่าที่นี่มากๆ (โชคร้ายจริงๆ)
นัดกันกันที่ ชิโจ station ที่ ชิโจ คาวานามาชิ เป็นแหล่งช้อปปิ้งของเมืองเกียวโต ซึ่งก็ไม่ได้ใหญ่มากมายอะไร แต่ก็มีของทุกอย่างครบ เนื่องจากวันนี้ เราต้องการจะซื้อเครื่องใช้ไฟฟ้ากัน พวกปั๊ก ตัวแปลงไฟ ทำนองนี้ล่ะค่ะ ก็เลยเดินตรงไปร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้าเลย
ชิ โ จ ค า ว า น า ม า ชิ
แ ม่ น้ำ ค า โ ม ะ (Kamokawa)
We, at Kamokawa
ต้องขอบคุณเทรุ (อีกแล้ว) ที่ทำให้ใหม่ได้มีโทรศัพท์มือถือใช้ ปกติแล้ว ต้องได้บัตร alien ก่อน ถึงจะเซ็นสัญญาซื้อโทรศัพท์มือถือได้ แต่เทรุช่วยเซ็นสัญญาให้ใหม่ ใหม่เลยได้มีโทรศัพท์ไว้โทรหาแม่ทันทีที่มาถึงญี่ปุ่นเลย ^^
ใหม่ซื้อไดร์เป่าผมราคาถูกมา 1 อัน 980 yen (เกือบๆ สามร้อยบาท) แล้วก็ได้ของบางอย่างจาก คอมบินี่ (ร้านสะดวกซื้อ) ด้วย ส่วนสาย lan และ หัวแปลงไฟ มาร์คัสผู้ใจดีบริจาคให้มา ^^
แล้ว Shuying ก็มา เราเลยย้ายขบวนใหญ่ๆ ของเราไปที่ร้าน โอโคโนมิยากิชื่อ S h o g e t s u ในย่านชิโจนั่นแหละ รวมๆ แล้วทั้งหมด 9 คนได้คนขายหน้าตาฝรั่งมาก แต่พูดภาษาญี่ปุ่นชัดแจ๋ว
ได้ความว่าเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นนั่นเอง อ๋ออออ ก็มิน่าล่ะ ตอนถ่ายรูปเค้าเขินมาก หน้าแดงแปร้ดเลย เลยได้ทีแซวซะเลย เพือนถามว่า แกรู้ได้ไงว่าไม่ใช่ญี่ปุ่น... ก็ตั้งโด่งเกินหน้าเกินตาขนาดนั้น เนอะ...ย า กิ โ ซ บ ะ
โ อ โ ค โ น มิ ย า กิ
ห้าคน แต่กินไปสามแผ่น มันเยอะอ่ะ (อีกโต๊ะนั่งกันสี่คนค่า)
ใ ห ม่ กั บ เ ท รุ :)
โปรดสังเกตที่หน้าเทรุ แผลที่จักรยานล้มยังเห็นเด่นเป็นสง่าเลย แผลที่แขนทั้งสองข้างก็ใหญ่เหมือนกัน T_T ใช่ย่อยเลย ตอนแรกคงเจ็บหน้าดู นี่ขนาดเป็นอาทิตย์ผ่านมาแล้วนะเนี่ย
ออกจากร้าน ใหม่กับเทรุก็แยกออกไป (โดนแซวเลยว่าจะไปเดทกัน ><") ใหม่จะต้องไปซื้อของอีกสองสามอย่าง ก็นัดเจอกับเพื่อนๆ ที่เหลือตอนสามทุ่มที่ ชิโจ station (ก็ใหม่กลับเองไม่ถูก 55++) ไปซื้อของที่ loft ได้ถุงมาใส่ของขวัญให้เพื่อน แล้วก็ซื้อสมุด schedule เล่มใหม่ แล้วก็ cash book บันทึกรายรับรายจ่าย ^^
สามทุ่ม เจอกันที่ชิโจ
it's time to say goodbye to Teru ที่วันนี้ดูจะ popular มาก เพราะเป็นคนญี่ปุ่นหนึ่งเดียวของเรา ขอบคุณมากกกก ที่อุตสาห์ลางานมา 1 วัน พอเราไปตะลอนนู่นนี่ แล้วก็ยังช่วยสั่งของกินให้ด้วย (ใหม่อ่านเมนูภาษาญี่ปุ่นไม่ออกเลย T_T) แยกกันที่สถานีชิโจ
กลับมาใหม่ก็สลบ หลับเป็นตายเพราะเหนื่อยมาก จบวันวุ่นๆ ไปหนึ่งวันนะคะ
สำหรับวันนี้ ก็คุยๆ กันว่า จะไป explore Kyoto กัน หาทางไปมหาลัย แล้วก็เดินสำรวจแถวๆ ที่เราอยู่นี่ซักหน่อย อาจจะไปเดินดูจักรยานด้วย คิดว่าคงต้องซื้อเร็วๆ นี้ล่ะ
Greeting From Japan, everyone