Terrible Sugi-kafunshou and short update on the King's Speech movie night*

สวัสดีไดอะรี
กลับมาแล้วตั้งแต่เมื่อวาน เรื่องอัพไดคงต้องรอหน้าต่อไป ช่วงนี้ใหม่ไม่สบาย ก็แพ้เกสรดอกไม้น่ะแหละ แต่อาการมันแย่ลงมากๆ เลยตั้งแต่ตอนไปเที่ยวเลย เห็นเทรุบอกว่า ปีนี้ละอองเกสร มากกว่าปีที่แล้วสิบเท่า ใหม่อ่ะ เพิ่งเริ่มอาการนี้ปีแรก ก็เลยแย่หน่อย เทรุคงชินแล้ว แต่ก็ไม่ได้ดีกว่ากันเท่าไหร่
คาฟุนโชว หรือ sugi kafunshou เนี่ย มันไม่ใช่แค่ hay fever แบบที่คนส่วนใหญ่คุ้นเคยกันที่ยุโรป แต่เป็นภูมิแพ้ชนิดที่พบเป็นพิเศษที่ญี่ปุ่น แพ้ละอองเกสรต้นสน sugi อาการก็มีตั้งแต่น้อยไปจนถึงมาก
ทีมันแย่ก็เพราะว่า เราไปเที่ยวภูเขามา แล้วต้นสนเนี่ยมันก็มีมากเป็นพิเศษเลย ใหม่เริ่มจามแล้วก็มีน้ำมูกไหล ตอนนี้ น้ำตาไหลตลอดเวลา มีเมือกสีเขียวๆ ออกมาด้วย แม้แต่ตอนนอน ทีนี้ ก็นอนไม่หลับเลย เพราะว่าน้ำตากับเมือกที่ว่าเนี่ย พอปิดตาแล้วมันก็เหมือนกาวดีๆ นั่นแหละ เปิดตาไม่ได้เลยอ่ะ เป็นอย่างงี้มาสองวันติด ตอนนี้เลยตาบวมจนแทบจะลืมไม่ขึ้นแล้ว ส่วนน้ำมูกก็ไหลตลอดแม้แต่ตอนนอน ต้องเอาทิชชู่ยัดไว้ ไม่งั้นก็คงนอนหมอนเปียก T__T



สภาพคนป่วย ตาเปิดได้แค่ครึ่งเดียว (คิดถึงบ้านมาก บางทีก็ไม่ใช่แค่น้ำตาไหลนะ ร้องไห้จริงๆ)


มันเป็นอะไรที่ทรมานมากๆ เลย แล้วก็ไม่มีวิธีการรักษาให้หายด้วย พอเข้าฤดูนี้ ก็จะป่วยทุกปี แล้วมันไม่ใช่แบบว่า ออกกำลังกายแล้วจะสู้ภูมิแพ้ได้ เพราะว่ามันเป็นเรื่องของภูมิคุ้มกันของแต่ละคนจริงๆ ก็เหมือนคนแพ้กุ้งเงี้ย ต่อให้ออกกำลังกายให้ตาย ก็ยังแพ้กุ้ง กินไม่ได้อยู่ดี เทรุบอกว่า เทรุไม่เคยเป็นคาฟุนโชวเลย เพิ่งมามีอาการเมื่อตอนเข้ามหาลัยนี่เอง
รักษาน่ะ มันมีทางนะ แต่ต้องเริ่มฉีดยาแก้หกเดือนก่อนหน้า (ตอนนี้ก็สายไปแล้ว ฉีดตอนนี้ก็ไม่ช่วย) แล้วก็ต้องรักษาให้ครบคอร์ส ช่วงแรก ฉีดยา สองครั้ง ต่อ สัปดาห์ แล้วก็คงจะลดความถี่ลง ที่ใหม่ไม่เลือกทางนี้ก็เพราะว่า ยาที่ฉีดมันเป็นสเตียรอยด์ โอกาสที่จะดื้อยามันก็มี ที่สำคัญ ค่าใช้จ่ายสูงมาก
ก็คงต้องทนต่อไป...
แต่เดี๋ยววันนี้ใหม่จะไปหาหมอแล้วล่ะ เผื่อเค้าจะให้ยาอะไรมากินลดอาการแพ้ได้บ้าง แล้วต่อไปนี้เวลาไปไหนก็คงต้องใส่หน้ากาก ฮือๆๆๆ ทรมานมากๆ เลยอ่ะ
วันเสาร์
อยู่บ้านกันทั้งวัน เย็นๆ ออกไปดูหนังที่ Warner Mycal Takanohara กัน ใหม่อยากดูหนังออสการ์ The King's speech เห็นหลายคนบอกมาว่าดี กลัวเหมือนกันนะว่าจะดูไม่รู้เรื่อง เพราะนักแสดงพูด British English กันทั้งเรื่อง วันนั้นทั้งวันก็เลยโหลด Pride and Prejudice มาดูอุ่นเครื่องไว้ก่อน
เม้าท์เรื่อง Pride and Prejudice ซะหน่อย ตอนที่ดูรอบแรกบอกตรงๆ ว่าไม่ชอบเลยนะ หนังอะไรวะ โคดช้าเลย ดูแล้วจะหลับ ตอนหลัง เอ้ย ชอบอ่ะ Mr.Darcy น่ารักมากกกกกก ดูแล้วรู้สึกว่า ผู้ชายสมัยก่อนเค้าเป็นสุภาพบุรุษจังเลยเน๊าะ


ได้ตั๋วมาแล้ว วันนี้ไม่มีส่วนลด ใบละ 1,500 เยนถ้วน

ซื้อตั๋วแล้ว ก็ไปทานข้าวกัน วันนี้เลือกทานกันง่ายๆ ในศูนย์อาหาร ใหม่เล็งราเม็งเอาไว้แล้ว ตอนแรกเทรุว่าจะสั่งอุด้ง แต่ตอนหลังคงเห็นราเม็งของใหม่ ก็เลยเปลี่ยนใจมากินเหมือนกัน
ร้านราเม็งร้านนี้ เติมเส้นได้ฟรีด้วย ถ้ากินเยอะนะ สะใจสุดๆ เลย เทรุเติมหมี่ไปรอบนึง แล้วก็ช่วยใหม่กินที่สั่งมาให้ใหม่ด้วย เส้นเค้าอร่อยดีนะ ลวกแบบแข็งๆ นิดนึง น้ำซุปกระดูกหมู (ทงคตสึ)

ระหว่างรอ...

ใช้โหมด smile detection ชัตเตอร์อัตโนมัติ


ราเม็งธรรมดาของเทรุ

เพิ่มถั่วงอกพิเศษ ของใหม่

อิ่มมากๆ เลยอ่ะ จนแทบลุกไปต่อไม่ไหว
โต๊ะข้างๆ เรา ครอบครัวมากันสามคน สั่งราเม็งมาถ้วยเดียว แบ่งกันกัน สั่งเส้นเพิ่มสามรอบได้ ที่จริงแล้วทำไม่ได้นะ ถ้าร้านเค้าจับได้ ถูกปรับแน่ๆ มาสองคน ก็ต้องสั่งสองชาม แต่เทรุบอกว่าพอเอาเข้าจริงก็ไม่มีใครสนใจหรอก เพราะพนักงานที่ร้านก็เป็นพาร์ทไทม์ เค้าไม่อยากมีปัญญากับลูกค้า ถ้าเป็นเจ้าของร้านขายเองล่ะก็ อาจจะอีกเคสนึง
แล้วก็ไปดูหนังกัน...
สมแล้วล่ะนะ ที่ได้ออสการ์ โดยเฉพาะ โคลิน เฟิร์ท เล่นดีมากกกกก จนใหม่เชื่อเลยอ่ะ ว่าติดอ่างจริง อย่าง กาย เพียส ก็เล่นดี เรื่องนี้หล่อด้วยอ่ะ เป็นพี่ชายที่ดูหนุ่ม แล้วก็หล่อกว่าน้องซะอีก
หนังจบแล้ว ก็แวะไปซื้อของกันนิดหน่อยก่อนกลับบ้าน ไม่นิดหน่อยละนะที่จริง ข้าวสารสิบกิโล ฮ่าฮ่า ข้าวขาวห้ากิโล แล้วก็ข้าวกล้อง ห้ากิโล ของสดไม่ได้ซื้อเพราะเดี๋ยวจะไม่อยู่กันสองวัน ขากลับนี่หิ้วกันจนแขนแทบหลุด
เท่านี้ล่ะจ๊ะ เอาไว้คราวหน้าใหม่มาอัพเดทเรื่องทริป โทบะ-อิเสะ ที่เพิ่งไปกลับมา รูปยังอยู่ที่กล้องเทรุอยู่เลย ยังไม่ได้อัพโหลดลงคอม

My share of Job-hunting experience in Japan

สวัสดีไดอะรี

ตอนแรกก็ว่าจะไม่เล่าเรื่องนี้แล้วล่ะนะ เพราะตอนนี้ก็ยังไม่เห็นผลแน่นอน ว่าจะได้งาน หรือไม่ได้ เรียกว่าใหม่เอง ก็ยัง struggle อยู่เหมือนกัน แต่ก็อยากจะบันทึกไว้ซะหน่อย ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ตอนนี้ชีวิตใหม่ก็หมุนเป็นวงกลมล้อมรอบการหางานอยู่ทุกวี่วันแล้วนี่

วันเสาร์ที่แล้ว ใหม่ได้ไปร่วมงาน Top Seminar ของบริษัท R ที่ใหม่สมัครงานไปและผ่านการสกรีนขั้นต้นแล้ว งานนี้จัดที่โอซาก้า (มีรอบโตเกียวด้วย เมื่อเดือนที่แล้ว) ใหม่ก็ไม่รู้ว่าจะได้อะไรซักเท่าไหร่เหมือนกันนะ เพราะคิดแล้วว่า มันต้องเป็นภาษาญี่ปุ่นทั้งหมดแน่ๆ เลย ไม่รู้จะเข้าใจซักกี่เปอร์เซ็น แต่ก็ไปนะ ก็แค่ไปฟังนี่นา ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

คืนวันศุกร์ ลองทำผม messy bun แบบที่พี่มู่หลานสอนทำฮาวทูเอาไว้

ฝึกทำอยู่หลายรอบเหมือนกัน จนคิดว่ามันโอเคแล้วอ่ะ แต่พอเอาเข้าจริง เช้าวันเสาร์ ตื่นสาย ก็เลยไม่มีเวลาทำผม มัดไปแบบง่ายๆ น่ะแหละ ออกจากบ้านตั้งแต่เจ็ดโมงกว่า งานเริ่มเก้าโมง เทรุก็ไปด้วยกัน ระหว่างที่ใหม่อยู่ในห้องประชุม เทรุไปนั่งรอที่มังก้าคาเฟ่่ พอเสร็จงาน ก็ค่อยมาเจอกันอีกที

งานนี้ จัดใกล้กับ Osaka-jo Hall อากาศดีมาก นึกขึ้นมาได้ ที่นี่นี่เอง ที่ Taylor Swift จัด Speak now tour Osaka ไม่ได้เข้าข้างนะ แต่ใหม่ว่ามันดูดีกว่าโอลิมปิกพาร์คที่โซลเยอะเลย

อากาศดีมากจริงๆ ไม่ได้โม้เลย

look professional :)

ได้แต่ดูข้างนอก ไม่ได้เข้าไป

ยังเช้าอยู่ แถวนี้ไม่มีใครเลย ถ่ายรูปได้สะดวก

ใหม่คิดมากไปเองอ่ะนะ เท่าที่สังเกตดู คนอื่นๆ เค้าก็ไม่ได้ซีเรียสเรื่องผมกันนะ เห็นปล่อยยาวปกติกันก็เยอะแยะไป แต่เทรุว่า เวลาสัมภาษณ์น่าจะรวบผมดีที่สุด แต่ถ้าเป็น เซ็ตสึเมไกแบบวันนี้ ไม่รวบก็ได้

อย่างที่คาดไว้ ก็ไม่ได้อะไรซักเท่าไหร่ ใหม่เข้าใจแค่ประมาณครึ่งเดียวเองล่ะมั๊ง แต่มันก็เป็นเรื่องเดิมๆ ที่เคยฟังมาแล้ว ประมาณ company strategy ทำนองนี้ล่ะ

งานเสร็จประมาณเที่ยงครึ่ง นั่งรถไฟใต้ดินไปหาเทรุที่ ชินไซบาชิ หิวมากๆ เลยตอนนี้

พาสต้ามื้อกลางวัน

อันนี้ของเทรุ เส้นเป็นพาสต้าสดที่ทางร้านทำเอง

สลัดทานแก้เลี่ยน ที่จริงมันมาก่อนพาสต้านะ กินก่อนเนี่ยไม่รู้จะแก้เลี่ยนได้รึเปล่า ฮา...

ขนมปังด้วย whip butter ที่เค้าให้มานะ อร่อยมาก ไม่รู้จะไปหาซื้อที่ไหน

แชะก่อนกิน

ท้องอิ่มแล้ว ก็ไปต่อกันได้ทีนี้ แวะซื้อเครปที่ cocorico ทานเป็นของหวานด้วย นานๆ กินที ก็ยังอร่อยเหาะเหมือนเดิม (เครปเจ้านี้อร่อยที่สุดเท่าที่ใหม่เคยกินมาเลยล่ะ ที่ไหนก็เทียบไม่ได้) ด้วยความตะกละนะ กินจนหมด แล้วก็อิ่มมากจนจุก - -"

ท้องไส้ไม่ค่อยดีมาสองสามวันแล้ว เครียดๆ สงสัยกระเพาะจะถามหา ตอนนี้อาการเลยยิ่งแย่ เลยต้องหาที่นั่งกันอย่างด่วน ไม่งั้นอ้วกพุ่งแน่ๆ เลย เสียฤกษ์ซะแล้ววันนี้ ใหม่ก็ไม่มีอารมณ์ช้อปปิ้งอะไรหรอก พักพอรู้สึกดีขึ้นแล้ว ก็เลยว่าจะไปซุปเปอร์หาซื้อมื้อเย็น แล้วกลับบ้านกันเลย

สตรอเบอร์รี่สีขาว เคยเห็นมั้ย? รสชาตเป็นยังไง ใหม่ก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะไม่เคยทาน

เดินที่ไดมารูก่อน แล้วก็ไปทาคาชิมาย่า แต่ทำใจกับราคาของไม่ได้จริงๆ แพงมากกกกก ซื้อไม่ลง สุดท้ายก็เลยต้องกลับไปตายรังที่ตลาดคุโรมอนกันเหมือนกัน มาโอซาก้าทีไร ก็ต้องไปซื้อของที่นี่ วันนี้เราได้ของมาเยอะทีเดียวนะ พอทานหลายวันเลยล่ะ ใหม่แวะไปร้านกรุงเทพด้วย ได้กระเพรามากำนึง 320 เยน

แล้วก็กลับบ้าน มื้อเย็นวันนี้ ซาชิมิสดๆ ไม่ได้กินข้าวเพราะยังอิ่มจากพาสต้าอยู่เลย

เรื่องหางาน

ขั้นตอนการหางานของ fresh graduate ที่ญี่ปุ่น จะต่างกับระบบที่บ้านเรามาก ที่นี่ นักเรียนเค้าจะเริ่มหางานกันตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ พอใหม่มาอยู่ที่นี่แล้ว ก็ไม่ได้เป็นข้อยกเว้น ถ้าอยากได้งานก็ต้องเริ่มตอนยังเรียนอยู่ เหมือนกับนักเรียนญี่ปุ่นคนอื่นๆ

หลักๆ แล้ว ก็คือสมัครออนไลน์กับทางบริษัท fill in entry sheet นอกจากประวัติส่วนตัวแล้ว จะมี essay สั้นๆ ให้เขียน ไม่ยากหรอก เกียวกับตัวเรานี่แหละ ผ่านขั้นตอนนี้ไป ก็จะมี web test ซึ่งก็จะคล้ายๆ กับการทดสอบไอคิว ผ่านการสกรีนขั้นตอนนี้แล้ว ก็จะเป็นรอบสัมภาษณ์

ไม่ใช่ว่า สัมภาษณ์แล้วจะได้งานเลยนะ อย่างสัมภาษณ์นี้ ก็จะมีสามรอบด้วยกัน รอบแรก จะเป็นแบบ group talk มี moderator จากบริษัทมาร่วมด้วย ถ้าผ่าน ค่อนจะได้สัมภาษณ์ตัวต่อตัวกับ HR แล้วถ้าผ่านรอบหินรอบนี้ไปได้ ถึงจะได้เจอกับผู้บริหาร สุดท้ายที่จะมาตัดเชือก ว่าจะได้รับการตอบรับเข้าทำงานรึเปล่า

รวมๆ แล้ว ใหม่ว่าน่าจะใช้เวลาเกือบๆ หกเดือน ตอนนี้ ใหม่ก็ผ่านมาถึงรอบสัมภาษณ์รอบแรกแล้ว หนทางยังอีกยาวไกล อย่างที่บอกว่า ใหม่ request ขอสัมภาษณ์เป็นภาษาอังกฤษ ก็เลยต้องไปที่สำนักงานใหญ่ที่โตเกียว

วันจันทร์หน้านี้แหละ O_o

ตอนนี้ ก็เลยมี upcoming Tokyo Trip จะไปโตเกียววันอาทิตย์ ค้างหนึ่งคืน สัมภาษณ์เสร็จก็กลับ เย็นวันจันทร์นั้นเลย สัมภาษณ์รอบแรกนี้เราต้องออกค่าใช้จ่ายเอง ถ้าผ่านไปถึงรอบต่อไป บริษัทเค้าถึงจะสมทบค่าเดินทางให้ เมื่อวาน เพิ่งไปซื้อตั๋วชินคันเซ็น ตอนนี้ใหม่ก็เลยกระเป่๋าแบน คงจะจนกรอบไปพักใหญ่เลยแหละ

บริษัท และ หน่วยงานอื่นๆ

ไม่ใช่ว่า สมัครไปบริษัทเดียวแล้วจะหวังว่าให้มันได้เลยนะคะ มันยากนะที่จริงน่ะ คนญี่ปุ่นเค้าสมัครกันเป็น 20-30 บริษัทแน่ะ กว่าจะได้งานกัน แต่เพราะว่า ใหม่เองมีความสามารถจำกัด ภาษายังไม่ดีเท่าไหร่ ก็เลย unqualified สำหรับงานส่วนใหญ่ (งานส่วนใหญ่ต้องภาษาดีกว่า fluent ถึงขั้น native) เป็นคนต่างชาติก็ลำบากนะ... หางานที่บ้านเราก็ว่ายากแล้ว นี่มาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองอีก

แต่ก็ใช่ว่าใหม่จะนิ่งนอนใจนะ นอกจาก บริษัท R ที่เล่าแล้ว ตอนนี้กำลังจะสมัครงานกับอีกหน่วยงานนึง ไว้รู้ผลว่าได้หรือไม่ได้แล้วใหม่จะมาบอกอีกที อันนี้เป็นงานที่ใหม่อยากทำมาก เพราะว่าอยู่ใกล้บ้าน ที่โอซาก้านี่เอง แต่ปัญหาก็คือว่า เค้าต้องการคนที่จะทำงานได้ทันที ใหม่ยังเรียนไม่จบ ก็เลยไม่รู้จะยังไง ส่งใบสมัครแล้ว ก็คงจะมีสัมภาษณ์แล้วก็คงจะรู้รายละเอียดมากขึ้น

ปล. ไม่ได้อัพที่ blogspot นานมากๆ แล้ว แค่คิดว่า entry นี้ น่าจะมีประโยชน์กับนักเรียนต่างชาติที่กำลังหางานอยู่ ใหม่พูดภาษาญี่ปุ่นพอสื่อสารได้ แต่อ่านเขียนได้อ่อนมาก แต่ก็ยังมีช่องทาง เป็นกำลังใจให้ทุกคน ขอให้ประสบความสำเร็จนะคะ

,, Seoul ,, The Soul of Asia 2 *

เมื่อคืนนี้ ใหม่ได้รับรูปทั้งหมดจากกล้องเทรุแล้ว

edit รูปเสร็จเรียบร้อย คิดว่า อาจจะต้องแบ่งทริปเกาหลีออกเป็น 7 ตอน (ตามวัน)

ปัญหามันอยู่ทีว่า ใหม่ไม่ได้มีเวลามากมายขนาดนั้น เพราะมีเรื่องอื่นที่อยากจะเล่าด้วย

เลยยุบรวมมาเป็น 5 ตอนซะเลย คาดว่า วันศุกร์นี้น่าจะครบพอดี

รูปเยอะม๊ากกกกก งานนี้ก็คงเหนื่อยอีกแน่ๆ

July 9, 2008

วันนี้ ตามแผนแล้ว ใหม่มีนัดกับเพื่อนเกาหลี คิม และแฟนของคิม

ตอนแรก นึกว่าจะได้เจอกัน แล้วคิมจะพาเที่ยวทั้งวัน แต่สุดท้าย มาเจอกันตอนเย็นๆ แทน

เราเลยต้องมานึกแผน จะไปไหนกันดี เปิด guidebook ช่วยด้วย

วันนี้วันเสาร์ เลยคิดว่านี่แหละ อินซาดง เหมาะเลย !!

อาหารเช้าวันนี้ เราไปทานไก่ต้มโสม หรือ ซํมเกตัง กัน

เทรุบ่นว่า อยากจะทานมากตั้งแต่เรายังอยู่ที่ญี่ปุ่นกันแล้ว

มุน เพื่อนเกาหลีของใหม่อีกคน แนะนำร้านมา อยู่ที่เมียงดง

แต่ว่าในหนังสือนำเที่ยวเทรุ มีอีกร้านที่ใกล้กว่ากันที่ตลาดนัมแดมุน (เดิน 5 นาทีจากที่พักเรา)

เลยตัดสินใจไปกินที่ร้านนี้แทน เดินหากันอยู่แทบตาย

ตลาดนัมแดมุน บรรยากาศเหมือนที่เมืองไทยเลย

ร้านนี้แหละค่ะ มีคันจิเขียนไว้ เทรุบอกว่าใช่เลย

เมนูยังเขียนเป็นภาษาญี่ปุ่นเลย

ดูท่าแล้ว เค้าต้องขายของราคานักท่องเที่ยวแน่ๆ เลย

จ่ายไป 12,000 วอนต่อคน ใหม่ถามคิมทีหลังแล้ว คิมว่า ถือว่าไม่แพง

พระเอกของวันนี้

พอได้กินของที่อยากจะกิน หน้าตาก็มีความสุขแบบนี้ล่ะ

ตอนแรกใหม่ก็ตกใจนะ คิดว่าไก่ต้ม น่าจะเป็นเหมือนบ้านเรา เป็นขา เป็นอก

แต่มันไม่ใช่เลย เค้าต้มทั้งตัวค่ะ ใช้ไก่อ่อน (ทางร้านบอกว่าอายุ 1 เดือน) มาต้ม

ข้างใน ก็จะยัดข้าวเอาไว้ด้วย ซุปหอมมากๆ สำหรับใหม่แล้ว มันออกแนวกินข้าวต้มไก่อ่ะ

เวลาทาน ก็เอาเนื้อไก่จิ้มกับเกลือ และพริกไทยที่เค้าเตรียมเอาไว้ให้

ตอนนั้นใหม่ยังไม่รู้อ่ะ เทเกลือลงไปในชามเลย ก็เลยเค็มสิคะ 55++

กินข้าวเสร็จ ก็เดินเล่น สำรวจตลาดนัมแดมุนซะหน่อย ไม่มีอะไรที่เราอยากจะซื้อ

เพราะว่าส่วนใหญ่แล้ว เค้าก็จะขายของคล้ายๆ ที่ไทย แล้วก็มีของที่ระลึก พวกสาหร่ายอะไรแบบนี้

ใหม่เลยเดินเอาบรรยากาศแถวๆ นี้ก็พอ ^^

หมายมั่นปั้นมือว่า พรุ่งนี้จะต้องมากินเจ้านี่ให้ได้ !!

ไอติมแตงโม

มันไม่เหมือนที่ใหม่คิดไว้แฮะ แต่ก็อร่อยดี

ตึกไปรษณีย์

นี่แหละค่ะ นัมแดมุน (ประตูเมืองป่ะ?) ซึ่งตอนนี้กำลังก่อสร้างอยู่

น่าจะเป็นปลายปีที่แล้ว ที่ประตูแห่งนี้ ถูกลอบวางเพลิงค่ะ

โดยชายวัยคุณลุงชาวเกาหลี ใหม่ได้ยินมาว่า แกมีปัญหาเรื่องที่ดิน หรืออะไรทำนองนี้ล่ะค่ะ

อาจจะออกแนวบ้าระห่ำนิดหน่อยด้วย แกเลยเผาประตูนัมแดมุนซะเหี้ยนเลย

ก็แหม ทำด้วยไม้นี่คะ มันไม่ทนไฟหรอก เค้าพยายามควบคุมเพลิงอยู่เหมือนกัน

แต่มันทำไม่ได้จริงๆ ก็เลยเหลือแต่ซากนี่แหละ

รัฐบาลเกาหลี ก็พยายามจะบูรณะ เลยสร้างขึ้นมาใหม่อย่างที่เห็นนี่ล่ะค่ะ

ตลกดี ตอนที่นัมแดมุนไฟไหม้อ่ะ คุณตำรวจเกาหลีเค้าก็ทำการสืบสวน

มีพยานในที่เกิดเหตุยืนยันว่า เห็นชายหนุ่มที่สะพายเป้ที่ติดธงชาติญี่ปุ่นเป็นคนวางเพลิง

แล้วทำไมต้องธงชาติญี่ปุ่นอ่ะ?

ตอนนั้นเค้ายังจับคนร้ายไม่ได้ คนเกาหลีก็พากันโกรธใหญ่

ใหม่ดูข่าวอยู่ที่ญี่ปุ่นนี่ล่ะ นั่งขำกับเทรุ

เออ คนเกาหลีกับคนญี่ปุ่นเนี่ยเค้ามี something กันจริงๆ เลยนะ

คงเหมือนอย่างไทยกับกัมพูชาล่ะมั๊ง เรื่องรองเท้าแตะที่ปริ้นท์ลายนครวัดลงไป

คนซื้อบอกซื้อมาจากเวียดนาม แต่หนังสือพิมพ์กัมพูชาลงข่าวว่ารองเท้าอาจจะ made in Thailand

คนกัมพูชาโกรธกันใหญ่ ทั้งที่มันไม่จริงเลย

เอ๊ย นอกเรื่องไปไกลแล้ว กลับมาๆ

เดินไปเดินมา ใหม่เห็นห้างใหญ่ Shinsaegae ใกล้ๆ กัน เลยชวนเทรุไปสำรวจหน่อยดีกว่า

เลยได้ลูกพีช (โมโม่) มาจากรถเข็นข้างทาง 5,000 วอน แต่ได้ตั้ง 6 ลูกแน่ะ

แล้วก็ได้เจอเจ้านี่ด้วยยยยย

ไอติมเมล่อน must-eat item ฮ่าฮ่า

ตลอดทริป ใหม่ก็เห็นอยู่ครั้งเดียวนี่ล่ะ เลยได้กินแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว

ราคาไม่แพงเลย 700 วอน เท่านั้น (ครึ่งนึงของราคาไอติมที่ญี่ปุ่นเลย) แง่มๆๆ อร่อยจัง

กินข้าวเสร็จแล้ว ก็เดินไปเมียงดงกัน เพราะใหม่นัดกับคิมเอาไว้ที่นี่

หอบหิ้วของฝากจากญี่ปุ่นมาฝากด้วยถุงใหญ่ รวมกับโมโม่ที่เพิ่งซื้อมาก หนักค่อด

เลยหาเรื่องเอาไปฝากไว้ที่ locker ก่อนดีกว่า เอาไว้ตอนเย็นเราค่อยกลับมาเอา

ล็อกเกอร์ที่นี่ ใช้บัตร T-money จ่ายค่ะ วันละ 1,200 วอนเท่านั้นเอง ถูกกว่าที่ญี่ปุ่นมากๆ

ที่นี่ ล็อกเกอร์เล็กที่สุดวันละ 300 เยน (แพงกว่าเกือบ 3 เท่า)

แล้วก็ลุยเล้ย ไปอินซาดงกัน

พี่ก้อยคะ ดูคุ้นๆ ไหม อิอิ

ที่อินซาดง ในความเห็นใหม่ มันคล้ายๆ กับ จตุจักรโซนของฝากอ่ะค่ะ

จะมีร้านรวงต่างๆ ที่ขายของเกาหลีๆ แล้วก็ร้านอาหารน่ารักๆ อยู่หลายร้านเลย

ก็จะมีทั้งคนเกาหลี (ที่มาจากที่อื่นรึเปล่านะ?) มาเที่ยวกัน ใหม่เห็นแม้แต่คนเกาหลีก็ถือกล้องถ่ายรูปกัน

แล้วก็คนต่างชาติเยอะมากๆ เลยดูเหมือนสินค้าที่นี่ จะออกแนวเอาใจนักท่องเที่ยวหน่อยๆ

ราคาก็เป็นราคานักท่องเที่ยวค่ะ ใหม่ไม่ได้ซื้ออะไร (อ้อ ได้กระโปรงติดมือมาหนึ่งตัว)

มาเดินเอาบรรยากาศเน๊าะ ^^

เห็นมั้ย มีแต่คนต่างชาติจริงๆ

วันนี้วันเสาร์ คนเยอะทีเดียวล่ะ

ไซส์เดียวกัน :P

เดินจนเมื่อยก็ต้องนั่งพักกันซะก่อน ^^

กำลังมองหาโปสการ์ด

แต่สุดท้ายแล้ว ใหม่ก็ไม่ได้ซื้อนะคะ ตอนแรกว่าจะซื้อ postcard ของดาราเกาหลีแทน

มันน่าจะขำดีเน๊าะ เพื่อนๆ ชอบดาราเกาหลี บ้าซีรีย์เกาหลีกันเยอะเลย

ถ้าได้โปสการ์ดเป็น เบ ยอง จุน (คนนี้ขวัญใจแม่บ้านญี่ปุ่น) หรือ เรน เนี่ย น่าจะเก๋ไม่น้อย

เสียดายยยย สุดท้ายแล้วใหม่หาไม่ได้ซักใบเลย - -"

ตะกละมากๆ ปากกินขนมอยู่ ตาก็มองขนมอีกอย่าง

ไอ้ขนมที่ใหม่กินอยู่เนี่ย ใหม่เห็นอยู่ทุกที่ในโซลเลย

เค้าจะเอาน้ำผึ้งแบบแข็งๆ มาสาวในแป้งข้าวโพดค่ะ สาวไปเรื่อยๆ มันจะออกมาหน้าตาเหมือนเส้นไหมเลย

ใส้ข้างใน ก็จะเป็นใส้ถั่วแบบต่างๆ กินเย็นๆ อร่อยมากๆ เลย

วันสุดท้ายใหม่ซื้อกลับมาฝากเพื่อนๆ ที่นี่ด้วย

ตอนแรก ที่ซื้อที่อินซาดงเนี่ย กะจะซื้อมาฝากเพื่อนแหละ

แต่ลองชิมดูแล้วอร่อยจัง เลยกินไปหมดกล่องเลย - -"

ดูเค้าทำหมี่จีน อันนี้ก็เจ๋งมากๆ

ตอนแรก ไม่มีใครสนใจเลยนะ พอเห็นใหม่มายืนดู ก็มีคนมายืนดูบ้าง ดูว่าใหม่กำลังดูอะไร

ซักพักนึง คนเต็มเลย เทรุดูอยู่ไกลๆ ก็มานั่งขำใหม่ หาว่าใหม่เป็น "นักท่องเที่ยว" - -"

น่าจะซื้อมาซักอัน อิอิ

ร้านน่ารักมาก คาดว่าเค้าน่าจะขายปลาหมึกค่ะ ^^

มุมนี้ เค้าทำน่ารักมากเลย เอาร่มมาแขวนๆ ไว้แบบนี้ อดไม่ได้ ต้องแชะซะหน่อย

มันอดไม่ได้เลยน้า...

บ่ายแก่ๆ แล้ว อากาศก็ร้อนมากด้วย ใหม่เลยชวนเทรุไปกินน้ำแข็งใสกันเถอะ

ระหว่างทางเห็น Red Mango อยู่ ไอติมกับน้ำแข็งใสเค้าน่าทานทีเดียว

กินไรดีน้า

เทรุทำหน้าที่ตากล้องตลอดทริป 55++

ได้มาแล้วจ้า อันนี้ 8,000 วอนได้มั๊ง อร่อยมากๆ

ไอติมที่อยู่ข้างบน ที่ดูเหมือนซอฟครีมน่ะ จริงๆ แล้วมันคือ freeze yogurt ค่ะ

อร่อยมากๆ (จะหาว่าใหม่บ้านนอกก็ยอมล่ะ) ที่ญี่ปุ่นไม่มี Red Mango

น้ำแข็งใสแบบที่ใส่ topping เยอะๆ แบบนี้ก็ไม่มีด้วย แง่ว

กาแฟเย็นของเทรุ ส่วนน้ำแข็งใส ของใหม่ 55++

กินเสร็จ ออกจากอินซาดง มุ่งหน้าสู่เมียงดง ใหม่นัดคิมเอาไว้ห้าโมงเย็น ว่าจะไปทานข้าวเย็นกัน

คิมบอกว่า ให้ไปเจอกันที่ห้าง LOTTE ใหม่เลยมีโอกาสได้ไปเดินดูแถวนั้นอีกหน่อย

สองรองเท้ามาคู่นึง ถูกมากๆ 5,000 วอน (ห้าร้อยเยนมั๊ง) เอง

เดินเตร็ดเตร่อรอคิมซักพัก คิมก็มา

Amazing Thailand Grand Sale ป้ายโฆษณาที่เห็นในสถานทีรถไฟใต้ดิน

เมียงดง ถนน shopping วันนี้ ยังไม่ถึงเวลาช้อปจ้า

ร้านแฟนคลับ ดาราเกาหลี มีขายทู้กกกกอย่าง

คิมชวนไปกิน Bulgogi กัน เห็นว่ามีร้านเด็ดอยากจะแนะนำ ^^

ใหม่ก็ไม่ขัดศรัทธาเพราะว่าอยากกินอยู่แล้ว ถึงเมื่อคืนจะเพิ่งกินมาก็เถอะ

อาหารมื้อนี้ กินกันสี่คน

คิมและจียูน แฟนคิม หน้าตาคู่นี่ คู่แท้มากๆ

มื้อนี้ เทรุอาสาเป็นคนเลี้ยงเอง แย่งกันจ่ายอยู่พักใหญ่

เพราะคิมเห็นว่า ใหม่เป็นแขก มาเที่ยวบ้าน ก็น่าจะเลี้ยงใหม่

แต่ว่าเทรุ ทำงานอยู่คนเดียว พวกเราที่เหลือยังเป็นนักเรียนอยู่

สุดท้ายแล้ว เทรุชนะ ได้จ่ายไป สามหมื่นวอนมั๊ง

คิมไม่ยอม ใหม่เลยบอกว่า ถ้าอย่างงั้นก็เลี้ยงของหวานเราก็แล้วกันนะ

เป็นวิธีการที่ใหม่ใช้ต่อรองกับเทรุ เวลาเทรุเลี้ยงข้าว

กินข้าวเสร็จ ก็เลยไปร้าน Coffee bean กัน คิมบอกว่า ร้านนี้ฮิตกว่าสตาร์บัคส์ซะอีก

สุดท้าย คิมจ่ายไป สองหมื่นวอนเศษๆ ไม่ได้ต่างจาก dinner เลย (ขอโทษนะค้า)

พอให้ของฝากกับคิมเสร็จแล้ว ก็ได้เวลาแยกย้ายกัน

รู้สึกดีมากๆ ทีได้เจอเพื่อนอีกครั้งนึง

นี่ล่ะนะ สิ่งที่ Exchange program ให้กับใหม่ก็คือมิตรภาพดีๆ แบบนี้แหละ ^^

ตอนแรก ใหม่กับเทรุกะว่า จะไป Seoul Tower ชมวิวกันซะหน่อย

แต่เพราะอากาศร้อน ใหม่ก็เหนื่อยซะแล้ว ก็เลยตัดสินใจ ไม่ไปกันดีกว่า อาบน้ำ แล้วนอนเลย

August 10, 2008

วันนี้ ใหม่ก็มีนัดกับเพื่อนอีกแล้ว ^^

คุณเพื่อนจะพาไปทัวร์ใน U.S. Army base ค่ะ

เทรุตื่นเต้นมาก ถ้าเราไม่มีคนพาเข้าไป เราก็จะเข้าไม่ได้ เป็นโชคดีของเรา ที่ได้มีเพื่อนน่ารักๆ แบบนี้

ใหม่นัดกับเพื่อนตอนเที่ยงตรง พอตื่นมา เราก็เลยต้องไปทานข้าวเช้ากันก่อน

ก็บอกแล้วว่าวันนี้จะกินขาหมู อิอิ

เราเดินจากโรงแรมไปที่ตลาดนัมแดมุนกันอีกครั้ง

ร้านขายขาหมูก็ยังคงเรียงรายอยู่เหมือนเดิม เทรุบอกให้ใหม่เลือก

ใหม่เลยเลือกร้านที่ดูแล้วลูกค้าเยอะที่สุด

เท่าที่เห็นเค้าจะซื้อแบบ take away กันค่ะ ลูกค้านั่งทานในร้านยังไม่ค่อยมี คงเพราะยังเช้าอยู่นั่นเอง

เครื่องเคียงมาก่อนเช่นเคย

พระเอกมาแล้ว

ตอนที่สั่ง ใหม่ก็ไม่รู้ว่า จะกินยังไง มีข้าวไหม ก็เลยสั่งบิบิมบับมาด้วย

กินหมดนี่ ก็เป็นหมูแน่นอน !!

สุดท้ายแล้วปรากฏว่าสั่งมามากเกินไปค่ะ

ชุดหมูนี่ 14,000 วอน (ชุดเล็ก) แต่เวลาทาน ก็เหมือนกับคาลบิ หรือบูลโกกิ

นั่นคือ ห่อหมูและเครื่องเคียงอย่างอื่นกับผัก แล้วก็ตามด้วยน้ำจิ้ม (ถ้วยกลาง เป็นน้ำจิ้มกุ้งฝอยซักอย่าง)

เพระฉะนั้น ถึงแม้ว่าหมูจะจานเล็กนิดเดียว แต่พอกินกับผักแล้ว ก็ทำให้เราอิ่มตื้อได้ไม่ยากเลย

ซักพักนึง เพื่อนเราก็มา ก็เลยได้เวลาเริ่มทัวร์วันนี้

บัตรผ่านในเบสของเทรุ อันนี้ ตลกมาก

ใหม่ไปกับเทรุสองคน (เป็นกระเหรี่ยงสองคนว่างั้นเถอะ) แต่ยามหน้าประตูบอกว่า

ใหม่เข้าได้ เทรุเข้าไม่ได้ ต้องให้เพื่อนใหม่ซึ่งเป็นคนพามาเนี่ย ไปเซ็นชื่อซะก่อน

ทั้งที่ตอนแรก เค้าทำหน้าตาไม่ได้สนใจเราเลยนะ จนกระทั่งเพื่อนใหม่ถามว่า ถ้าเพื่อนจะเข้าไปด้วยได้ไหม

เค้าถึงได้ถามหาพาสปอร์ต ตลกดีเหมือนกัน

แล้วแบบนี้ จะไม่ไห้ใหม่คิดว่า ญี่ปุ่นกับเกาหลีเค้ามี something กันได้ยังไง

แล้วคุณยามน่ะ ตอนที่เค้าบอกว่าให้เทรุไปเซ็นชื่อก่อน หน้าตาเค้าใจร้ายมากๆ เลยนะ

เพื่อนมากระซิบบอกทีหลังว่า ช่วงนี้ที่เกาหลี เค้ากำลังเดินขบวนเรื่องเกาะทาเคชิมาต็อกโดกัน

เรียกว่า ช่วงนี้คนเกาหลีเหม็นขี้หน้าญี่ปุ่นเป็นพิเศษ (ขำๆ น้า 55++)

Dragon Lodge Hotel

พอเข้าไป บรรยากาศก็เปลี่ยนไปเลยค่ะ เหมือนไม่ใช่เกาหลียังไงยังงั้น คนต่างชาติเดินกันให้ควั่กเลย

ใหม่เลยแอบเนียนกับเค้าบ้าง สบายใจที่นี่ทุกคนฟังภาษาอังกฤษรู้เรื่อง

สวนสวยๆ ด้านหลังโรงแรม

ดอกไม้ยังบานสวย แม้อากาศจะร้อนจัด

แดดร้อนมาก ต้องคว้าหมวกมาใส่

โรงแรมเค้าใหญ่โตใช่ย่อยเลยนะคะ ดูน่าพักมากๆ

บ่ายแล้ว แต่ใหม่ก็ยังไม่หิวเลย เพราะว่าเพิ่งจะทานข้าวเอง

ก็เลยไปสตาร์บัคส์กันดีกว่า สั่งแฟรปปูชิโน่มาทาน คุณเพื่อนซื้อแก้วกาแฟให้ใหม่กับเทรุเป็นฝากด้วย

ขอบคุณมากๆ สำหรับกาแฟ และแก้วกาแฟด้วยจ๊ะ

Book Return box

Cinema

มัมมี่สาม พอกลับมาจากเกาหลี ใหม่ก็ชวนเทรุไปดูเลย ^^

ไปดู Sex and the City มาแล้วด้วยนะค้า วันเสาร์ที่แล้วนี่เอง

ตั๋วถูกมาก เมื่อเทียบกับโรงหนังที่ญี่ปุ่น

เห็น Seoul Tower ข้างหลังใหม่ด้วย

แล้วก็หาซื้อโปสการ์ดกัน หากันอยู่นานล่ะ กว่าจะเจอ

ใหม่ก็จัดการเขียน แล้วส่งที่นี่เลย (คุณเพื่อนเอาไปส่งให้) ได้รับกันบ้างละยังคะ?

ใหม่เห็นรอยกระสุนที่หน้าฝากด้วยนะ !!

แวะไปร้านที่เค้าขายพวกเครื่องแบบทหาร เสื้อยืดแล้ว เห็นหลายอย่างน่าสนใจมาก

ราคาก็ไม่ได้แพงเท่าไหร่ ใหม่เลยเลือก เสื้อ และกางเกงขาสั้นทหารให้เทรุด้วย

เสียดาย เราไม่ได้พกเงิน US$ มาเลย ก็เลยซื้ออะไรไม่ได้ (น่าจะซื้อได้เฉพาะสมาชิกด้วย)

แล้วก็ได้น้องหมีสุดหล่อมาด้วย

* ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ

เดินทัวร์กันจนเหนื่อย เหงื่อชุ่มได้ที่แล้ว ท้องก็เริ่มร้องค่ะ

เลยไป อิแทวอน กัน ร้านอาหารที่นี่เยอะมาก แล้วย่านนี้ก็ขึ้นชื่อเรื่องคนต่างชาติเยอะด้วย

คงจะเหมือนสุขุมวิท หรือว่าสีลมล่ะมั๊ง (หรือข้าวสาร?)

ใหม่ไม่ได้รวมเอาอิแทวอนเข้ามาไว้ในแผนคราวนี้ด้วย เลยถือเป็นโชคดีที่มีโอกาสได้ไป

ระหว่างทาง ใหม่เห็น War Museum ด้วย เสียดายที่เราไม่ได้เข้าไปชม

อาหารกลางวัน คราวนี้ก็กินหมูย่างบูลโกกิกันเช่นเคย

ใหม่ไม่ปฏิเสธนะ กินแบบไม่เบื่อเลย เพราะว่ามันอร่อยมากจริงๆ ที่นี่แพงด้วย

แล้วก็ตามด้วย Cold stone อร่อยๆๆๆๆ (ที่นี่ไม่มี TT)

แล้วก็มีโอกาสได้ไป ตลาดสินค้าอิเล็กทรอนิคส์กันด้วย

เสียดายนะ ตอนที่ใหม่ไปเนี่ย มันเย็นๆ แล้ว ร้านบางส่วนก็ปิดไปแล้วด้วย เราเดินกันอยู่ซักพักก็กลับค่ะ

การจราจรติดขัดหน้า Seoul station

วันนี้ ใหม่ท้องเสียด้วย เดาว่า คงจะเพราะกินกิมจิแบบนันสต็อปมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว

อาการยังไม่แย่ตอนกลางวัน แต่พอกลับมาที่โรงแรม มีปวดท้องด้วย

แผนที่จะไป Seoul Tower ของเรา ก็เลยต้องโดนพับไปด้วย

พอกลับมาถึงโรงแรมแล้ว ก็นอนพักแป๊บนึง หวังว่าจะหายปวดท้อง แต่มันก็ไม่หาย

สามทุ่มกว่าๆ เทรุออกไปหาซื้อยามาให้ แต่มันก็ดึกแล้ว ร้านขายยาปิดหมดแล้ว

เค้าเลยซื้อข้าวปั้นมาให้ใหม่กินแทน กินของที่ไม่เผ็ด อาจจะดีขึ้น

ใหม่จำได้ว่า ติดยาแก้ท้องเสียในกระเป๋ามาด้วย

ตอนที่กลับไทยคราวที่แล้วก็ท้องเสีย ก็เลยได้ยานั้นล่ะช่วยชีวิต

กินไปสองเม็ด แล้วก็อาบน้ำนอนเลย

จบทริปวันที่ 2 และ 3 ของเราเท่านี้ค่ะ

พรุ่งนี้ เราจะไปเที่ยว สวนสนุก Lotte World กัน

มาต่อพรุ่งนี้ค่ะ !!